Flavio Cobolli Wiek: 23-latek, który wstrząsnął Wimbledonem

Mając zaledwie 23 lata, Flavio Cobolli prezentuje poziom dojrzałości, który jest szczególnie rzadki wśród zawodników w jego wieku. Jego ojciec i trener, Stefano Cobolli, miał jasny plan, który stał się fundamentem jego metodycznego, a nie szybkiego rozwoju. Obaj wykazują się wyjątkowo serdeczną relacją zawodową, przypominającą relację Tsoniego z jego ojcem-trenerem, ale w bardziej współczesny i szczery sposób.

Od początku sezonu 2025 jego występy nie były najlepsze. Trudne mecze i brak pewności siebie nie zwiastowały wielkiego sukcesu. Wszystko zmieniło się jednak, gdy pojawił się na turnieju w Hamburgu. Był przygotowany mentalnie, ponieważ musiał pokonać Witalija Saczkę w pierwszej rundzie. Na szczególną uwagę zasługują jego zwycięstwa nad Etcheverrym, Dawidowiczem Fokiną i Bautistą Agutem, gdzie w jednym z meczów odrobił straty 2:6, 1:3.

Wiki , Instagram

W finale w Hamburgu zmierzył się z byłym rozstawionym z numerem 5 Andriejem Rublowem. Grając znakomicie i wykazując się niezrównaną odwagą, Cobolli wygrał mecz bez straty seta. Oprócz zdobycia najważniejszego tytułu w karierze, to osiągnięcie otworzyło mu drogę do miejsca w czołowej dwudziestce rankingu ATP. Stanowiło ono ilustrację tego, jak wytrwałe skupienie i strategia mogą przynieść rezultaty przekraczające oczekiwania.

Potem przyszedł Roland Garros, gdzie pokonał młodszego kolegę z reprezentacji Matteo Arnaldiego i byłego mistrza US Open, Marina Cilicia, jako zawodnik nierozstawiony. Chociaż jego francuska przygoda zakończyła się meczem z Alexandrem Zverevem na korcie Philippe Chatriera, dała mu ona nowe doświadczenia i potwierdziła jego zdolność do rywalizacji z najlepszymi.

Cobolli musiał bronić piłki meczowej przeciwko Joao Fonsece na korcie trawiastym w Halle, ale wygrał z łatwością. Po pokonaniu Denisa Shapovalova, ponownie zmierzył się ze Zverevem i przegrał. Jego kariera osiągnęła punkt zwrotny, gdy mimo to awansował na 24. miejsce.

Przewidywano, że Wimbledon 2025 będzie prawdziwym sprawdzianem. I taki też był. Pokonał Jakuba Mensika (rozstawionego z numerem 15) i z łatwością przeszedł przez pierwsze trzy rundy jako 22. zawodnik. To był emocjonujący rewanż, który zakończył się czterosetowym zwycięstwem nad Ciliciem w czwartej rundzie.

W ćwierćfinale zmierzył się ze swoim tenisowym idolem, Novakiem Djokoviciem. Cilić wykazał się niezwykłą odwagą na początku, broniąc seta i wygrywając pierwszego seta w tie-breaku. Pomimo porażki w czterech setach, zebrał wiele pochwał za swój styl i opanowanie. Osiągnął najwyższą w karierze pozycję w rankingu – 19. miejsce.

Również poza kortem zaszły znaczące zmiany. Flavio zakończył współpracę z Lotto Sport Italia w maju 2024 roku i podpisał kontrakt z szybko rozwijającą się marką „On” Rogera Federera. Oprócz wsparcia marketingowego, ta akcja symbolicznie wzmocniła jego pozycję jako młodego, ambitnego tenisisty.

Flavio grał w piłkę nożną w młodzieżowych drużynach AS Roma, co świadczy o jego wczesnym zaangażowaniu w sport. Chociaż ostatecznie zdecydował się na tenis, nadal czuje głęboką więź z drużyną, co dodaje jego karierze większej wiarygodności i pokazuje, skąd pochodzi jego atletyczna sprawność.

Zgodnie z obecnymi trendami, Cobolli, Jannik Sinner i Lorenzo Musetti są częścią rosnącego powrotu włoskiej sceny tenisowej. To pokolenie doskonale łączy dojrzałość mentalną z nowoczesną techniką. Cobolli jest tego doskonałym przykładem, prezentując energiczny, a jednocześnie dobrze zaplanowany styl gry.

Możemy się spodziewać, że w nadchodzących latach będzie często awansował do drugiego tygodnia turniejów wielkoszlemowych i prawdopodobnie zdobędzie kolejne tytuły ATP 500. Jego ruch na korcie jest podobny do dojrzałej wersji juniorów, których widzieliśmy wcześniej w NextGen ATP Finals, a jego gra jest szczególnie skuteczna, od serwisu po agresywny return.

Siła psychiczna jest szczególnie ważna we współczesnym świecie, gdzie presja ze strony mediów jest ogromna, a oczekiwania wysokie. Flavio, trenowany przez ojca i wychowany w rodzinie sportowej, wykazuje niezwykłą dojrzałość w radzeniu sobie ze stresem. Jego droga to raczej dobrze zaplanowany maraton niż sprint, a jak pokazują jego ostatnie wyniki, zbliża go to do tenisowej elity.

Wiek i doświadczenie Cobolliego czynią go szczególnie motywującą postacią dla młodych Włochów. Jego historia pokazuje, że nie trzeba od razu wygrywać Wielkich Szlemów, aby zwrócić na siebie uwagę; wystarczy niezwykła konsekwencja, nacisk na rozwój i poświęcenie dla swoich korzeni.