Angelina Jolie dorastała w cieniu samotnej rodziny i legendy kina. Jej matka, Marcheline Bertrand, celowo zrezygnowała z kariery, by skupić się na wychowywaniu dzieci, podczas gdy jej ojciec, zdobywca Oscara, Jon Voight, obnosił się ze swoim życiem na czerwonym dywanie. Ten uderzający kontrast znacząco wpłynął na charakter i emocjonalność Angeliny.
Jolie miała niecały rok, gdy małżeństwo Voight i Bertranda rozpadło się w 1976 roku. Od tego czasu ich matka jest główną opiekunką Angeliny i jej brata, Jamesa Havena. Dorastali w ciszy Sneden’s Landing, po spędzeniu pierwszych lat w Los Angeles. Pierwsze więzi emocjonalne narodziły się w tym domowym środowisku, w którym dominowała Marcheline. Angelina przyznała, że więzi te odegrały kluczową rolę w jej późniejszej karierze i wyborach osobistych.
| Imię i nazwisko | Angelina Jolie Voight |
|---|---|
| Data urodzenia | 4 czerwca 1975 |
| Miejsce urodzenia | Los Angeles, Kalifornia |
| Narodowość | Amerykańska |
| Rodzice | Marcheline Bertrand (matka), Jon Voight (ojciec) |
| Rodzeństwo | James Haven (brat) |
| Zawód | Aktorka, reżyserka, producentka, modelka, działaczka społeczna |
| Lata aktywności | Od 1982 |
| Małżeństwa | Jonny Lee Miller, Billy Bob Thornton, Brad Pitt |
| Dzieci | Shiloh, Knox, Vivienne, Maddox, Pax, Zahara |
| Strona referencyjna | www.imdb.com/name/nm0001401 |
Jeśli chodzi o emocjonalną nieobecność ojca, Jolie jest zaskakująco otwarta. Za kulisami brakowało wsparcia i uwagi, mimo że ich wspólne role ekranowe – takie jak w filmie „Szukając wyjścia” z 1982 roku – mogły stworzyć poczucie intymności. Jolie musiała nauczyć się żyć z brakiem akceptacji i nieustannym poszukiwaniem własnej wartości, podobnie jak wiele dzieci sławnych rodziców. Jej decyzja o usunięciu nazwiska Voight z paszportu była zarówno aktem niezależności, jak i buntu.
Dała jasno do zrozumienia, że przez długi czas miała trudności z zaakceptowaniem roli ojca w swoim życiu. W licznych wywiadach wyrażała, jak bardzo brakowało jej emocjonalnego bezpieczeństwa, jakie dawała jej matka. Marcheline była bardzo miłą, troskliwą i spostrzegawczą osobą. Wbrew publicznemu wizerunkowi Voight, porzuciła swoje cele zawodowe, aby w pełni poświęcić się dzieciom.
Jolie przeżyła emocjonalne trzęsienie ziemi, gdy w 2007 roku zmarła jej matka. Przyznała, jak bardzo czuła się wtedy samotna. Oprócz jej życia osobistego, incydent ten był przełomowy w jej aktywizmie na rzecz sprawiedliwości społecznej i spraw humanitarnych. Znalazła cel i sposób na wyrażenie uczuć, których nie potrafiła wyrazić słowami, i zaczęła ciężej pracować na rzecz kobiet, dzieci i uchodźców.
Jej relacje z ojcem zmieniały się z czasem. Po latach wzajemnej niechęci i milczenia Jon Voight zaczął wspierać córkę podczas akcji charytatywnych, a nawet w życiu wnuków. Była to niezwykle ważna szansa dla Voighta, postrzeganego jako egoistyczny artysta, na naprawienie ich relacji. Był to krok w kierunku dojrzałości emocjonalnej i akt przebaczenia dla Jolie.
Historia Angeliny Jolie wpisuje się w szerszy schemat dorastania dzieci w cieniu zamożnych dorosłych. Podobnie jak Liv Tyler, która dopiero jako nastolatka odkryła, że jej ojcem jest Steven Tyler z Aerosmith, Jolie zmagała się z problemami lojalności, tożsamości i znaczenia rodziny. W czasach, gdy celebryci coraz częściej mówią o terapii i zdrowiu psychicznym, jej publiczne opowieści o wczesnej traumie i relacjach z rodzicami trafiają w czuły punkt.
Jednak to, co wyróżnia Angelinę, to sposób, w jaki wykorzystała swoje osobiste doświadczenia dla dobra wspólnego. Ma głęboką świadomość bólu i straty, co widać w jej pracy w UNHCR, adopcji dzieci z innych kultur i reżyserii filmów poruszających tematykę traumy i wojny. Jednym z najważniejszych elementów jej dziedzictwa jest empatyczny impuls, który najwyraźniej odziedziczyła po matce.
Marcheline Bertrand i Jon Voight uosabiają dwie zupełnie odmienne filozofie rodzicielskie. Jedna opiera się na dystansie i sukcesie, druga na zaangażowaniu emocjonalnym i poświęceniu. Angelina Jolie ustanowiła nowy wzór do naśladowania, łącząc te różnice: jest silna, samodzielna, a jednocześnie spostrzegawcza i świadoma. Traumatyczna historia jej rodziny stała się kamieniem węgielnym życia, w którym aktywizm społeczny, macierzyństwo i aktorstwo łączą się, tworząc spójną całość.
Jolie pokazuje, jak trudne dziedzictwo można przekuć w siłę, nawet jeśli wymaga to wysiłku, w świetle coraz częstszych dyskusji na temat traumy międzypokoleniowej. Miała skomplikowaną i nieprzewidywalną relację z rodzicami. To była osoba. Wciąż inspiruje ludzi, którzy starają się stać lepszymi wersjami siebie, pamiętając jednocześnie o swoich korzeniach.
